İnsan çok uzun süre yazmayınca,ne yazacağını nereden başlayacağını da pek bilemiyor muş...
Hanidir yokum ya ortalarda,tamamen benim istikrarsızlığımdan.
Daha bu bloğu açarken bir heves,biliyordum ben sonumu...ah kızım senin neyine blog yazmak...
Zati eski postları okuyan biri benim ne kadar tutarsız olduğumu da hemen anlayacak,yazım tarzları falan beş benzemez :)
Yazamayışımın nedeni yok,bir gün baktım yazmıyorum sonra arkası geldi ,yazmadıkça yazamadım...
Ama o kadar çok okudum ki hepinizi,Hayat Japonya dayken Ela kuzusunu merak ettim,Can büyürken izledim,Ada'nın afacanlıklarını ekrandan sevdim,Arca ilk kelimelerini söylerken sevindim,İlkay iki çocukla başederken taktir ettim,Hayal kura çekerken dua ettim,Dorit'i,Tuna'yı izledim..daha pek çok şey
Lafın özü yazmasam da hep yakınlarınızdaydım,bundan sonra yazar mıyım görücizzz...
Ama bana nerelerdesin diye soran,sormasa da düşünenlere binlerce teşekkür :)
Japon mu ? Büyüdü,kocaman deli dolu bir adam oldu :)
Bari yazmışken sizi Japon'nun yeni hali ile tanıştırayım biraz.Boy uzadıkça yanaklar insanı boyutlara geliyor,ama gözler hala Japon işte...
Kocaman sevgiler