Dün küçük adamın ilk Cumhuriyet bayramıydı.Sevgilimle ben motorumuzu edindiğimizden beri (nam-ı diğer Küheylan) bayraklarla süslenmiş motorlardan oluşan korteje katılmayı,hepbir ağızdan marşlar söylemeyi çok seviyoruz.Haa sadece bir kere katılabildik şimdiye dek o ayrı :)
Neden; motoru aldığımız ilk sene tam organizasyon oradaydık,sonraki sene ben hamileydim sevgilim beni motora bindirmedi (deli miyim ben ,ne çok israr ettim bir de binicem diye)Bu sene de şöyle;
Sevgili : Hayatım motorun aküsünü şarj edelim de korteje katılalım
Ben : Hııı hıı tamam ben hallederim ?
Birkaç saat sonra;
Sevgili : Gidiyoruz di mi?
Ben : Yaaa yağmur yağacakmış,eh çocuğu kime bırakacağız,hem belki iptal olacakmış..kem..küm
Anneanne : Ben bakarım siz gidin isterseniz
Ben : Yaw bir dur bakalım hem yağmur yağacakmış ,iptal olacak diyorlarrr
Sonuç;Yağmur yağmadı,anneanne elinde bayraklarla yürüyüşe katıldı,sevgili tüm gece bana şakayla karışık laf sokuşturdu...
Ne yapalım,oğlumu bırakıp gitmek istemedim,eh onu motorla gezdiremeyeceğimize göre.. (yuh Seren onu da düşündün acaba mı diye di mi?)
İtinayla alışveriş merkezine gidildi,yanımıza alınmayıp unutulan pusete üzülünmedi,merkezin dandik pusetlerine talim edildi,önce Eren'e sonra anneye bol bol alışveriş yapıldı...yemek yendi ve eve dönüldü...
Bu sene çoşkuyu dilediğim ,arzu ettiğim gibi yaşayamadım,yaşatamadım ama bundan sonra her sene elimizde bayraklarla caddedeyiz inşallah.
En çok bu bayramı beklemesini,anlamasını ,anlatmasını istiyorum çünkü,henüz 9 aylık ama geçen heryılda neden Cumhuriyetin bu kadar önemli ve değerli olduğunu daha iyi anlatacağım ona...Her yıl daha büyük bir çoşkuyla yaşayacağız 29 Ekim'i ,her yıl daha fazla şükür edeceğiz Cumhuriyet çocuğu olduğumuza...
Büyümek
3 ay önce
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder