Kariyer insanı...

İnanılmaz yoğun bir hafta geçiriyorum,tüm gün hiç durmamacasına topuklular tepesinde,ki kendileri ile hamilelik döneminden beri aramız yok,bir oraya bir buraya koşturmacalı geceleri tabanlarımı zonk zok zonklatan bir hafta...
Cumartesi ve Pazar da devam,bakalım nereye kadar...içimden bunların hepsi senin için bebeğim diyorum...aslında dışımdan da diyorum galiba ama küçük adam anlıyor mu emin değilim..
Ne zaman eve biraz geç gelsem fazladan naz niyaz,yeni denemeye başladığı farklı ses tonuyla ağlama halleri...Eh haklı çocuk ,anne süt izni bahanesi ile nicedir erkenden damlıyor eve alıştı.Ama belli ki resmi olarak bir yaşa (2.5 ay kaldı :)kadar kullanılacak izin bazen heba oluveriyor

Bir de şimdi ülke dışı iş olasılığı çıktı.
Sağolsunlar şirkette (uluslararası bir kurumdur kendileri)yüksek potansiyelimden ! ötürü bu tip olasılıklarda değerlendirebileceklerini söylediler,buyurdular.
Ay siz benim gerçek potansiyelimi evde görün ...demek istedim uygun kaçmadı tabi

Sevgili ile kara kara düşünmedeyiz,yahu sahiden olursa ne yaparız,gider miyiz ?
Sevgili işinden ayrılmak zorunda,belki ücretsiz izin...annem bayıla bayıla ben sizinle gelirim diyor..hala ,babaanne şimdiden ah vah biz ne yaparız modundalar

Ortada fol ve yumurta olmadığı gibi,tavuk bile yok ama olursa ne yapılacak ?
Bizim minik adamın geleceği için iyi olur mu ?
Ne yaparız ,ne kadar kalırız ?

Amannn şimdiden düşünmeyelim bunları,günü gelince oturur konuşuz diyorum,konu kapanıyor
Ama biliyorum hepimizin içinde ne tilkiler dolanıyor
Bir Eren insanı bi haber...yap bakalım kaprisleri annene...